سلام استاد عزيز. يه دنيا ممنونم از حرف هاتون.بله دقيقا توي شرايط سخت ياد خدا ميتونه همه چي رو آروم تر کنه.

اين چند خطي که برام نوشتي رو بارها مرور کردم،بارها از اول خوندم و هربار با رسيدن به آخرش لبخند زدم.راستش اين پيام رو ديشب ديدم، و باعث شدن بلاخره به خودم اجازه گريه کردن رو بدم و افکار توي ذهنم رو به اشک تبديل کنم و باعث شم ازم دور شن.اين پيام رو ديشب بارها خوندم،امروز صبح وقتي بيدار شدم بارها خوندم و تا الان که ساعت نزديک دو ظهر هست ميتونم بگم جملات رو حفظ شدم و بعد گذشت اين همه وقت بلاخره تونستم بنويسم برات.مثل يه فرشته ميموني که وقتايي که توي گرداب زندگيم گم ميشم مياي و دستم رو ميگيري و کاري ميکني راهم رو پيدا کنم.هميشه گفتم بازهم ميگم،مرسي که توي اين دنياي سياه و پر از بدي اينقدر خوبي و پاکي.چشم چشم چشم ،به همه حرفات گوش ميدم و روزي که قبول شدم با شوق ميام بهت ميگم:))

سلام مهربون ترين صدف.هميشه دوست داشتم يه جاي خلوت توي شهر داشته باشم که با رفتن به اونجا احساس خوبي بگيرم و انرژي خوبي بهم بده ولي متاسفانه جايي از اين شهر برام قشنگ نيست.راستش منم خيلي به اين فکر ميکنم که اگه چند سال ديگه زندگي الانم برام مثل فيلم مرور شه چکار ميکنم،ميدونم هيچ چيزي دائمي نيست و تموم ميشه ولي وقتي به آينده فکر ميکنم ميترسم،نميدونم از چي يا از کي ميترسم،شايد از منه چند سال ديگه ميترسم و نميخوام باهاش رو به رو بشم .راست ميگي از دل طوفان هيچي واقعي نيست و همه چي خيلي ترسناک تر و بزرگ تره:))