قشنگ درک ميکنم حالت و چون وضعيت منم همين بود بايد سه سال تموم مدام درس ميخوندم تا به تونم قبول بشم و ايندم و يسازم براي همين مجبور بودم خودم و از خيلي چيزاي زندگي محروم کنم به جاش همه ي رفيقام دور هم جمع ميشدن و من و اروم اروم از بين خودشون حذف مي کردن. ولي بالاخره همه ي اين سختي ها ارزشش و داست و موفقيتي که لياقتش رو داشتم رو به دست اوردم و با دستام دوباره رفت و امد کردم حامم بين اونا باز کردم. شايد ادم يه موقعي يه چيزهايي رو از ديت بده و بهش سخت بگذره و مطمين باش به نتيجش ميرزه. اخرش همه چي خوب مبشه اگر خوب نشد يعني هنوز اخرش نرسيده . موفق باشي