سلام.

دیروز کارنامه سبز اومد.دیدم یک یا نهایت دو نفر فاصله داشتم تا قبولی.دیگه از مرحله ناراحت بودن و اشک ریختن گذشتم،فقط برام عجیب بود که چرا خدا داره پازل زندگی منو اینجوری میچیه؟چرا باید اینقدر زمین بخورم؟

یک نفر خیلی کمه،شاید منم میتونستم الان درحال ثبت نام دانشگاه باشم ولی نشستم تو خونه و دارم برای بار دیگه درس هایی رو میخونم که ازشون خسته شدم.

یه چیزی که همیشه باورش دارم و برام جوابه این بود که وقتی ناراحتم و راهی پیدا نمیکنم برای از بین بردن سریع تر حسهای بدم،اونقدر سرم رو شلوغ میکنم که دیگه وقتی برای ناراحتی نداشته باشم.الانم دقیقا همین کار رو دارم انجام میدم و سرم رو با درس خودن گرم میکنم.

پدربزرگم چند روزیه حالش خوب نیست و بیمارستان هستش. این که کاری از دستم جز دعا کردن بر نمیاد ناراحتم میکنه... اگه میشه شما هم براش دعا کنین.

و تو این روزا مراقب خودتون باشید.