ساعت 12:06 دقیقس، میدونم باید خواب میبودم ولی نتونستم بخوابم چون مغزم پره از چیزایی که دوسشون ندارم. پر از احساس تنهایی و حسرت و نارضایتی، میخواستم یک ساعت پیش بیام حرف بزنم ولی توضیحش برام سخت بود، الانم همینه ولی وقتی دیدم سبک تر نشدم با موزیک گوش کردن پناه آوردم به اینجا.
نمیخوام دیگه احساس نارضایتی نسبت به موقعیت و حالم داشته باشم، خودم میدونم که این موضوع خیلی روم تاثیر میذاره، باید از مقایسه کردن شرایطم با دیگران دست بکشم و به زندگی خودم برسم، باید یادم باشه به خودم قول دادم این سه ماه رو عالی زندگی کنم. 
نباید گذشته رو مرور کنم نباید به آینده فکر کنم، باید با افکارم بجنگم ولی حس میکنم هنوز قدرتم در برابرشون هیچه، باید بتونم اینجور مواقع باهاشون بجنگم و برنده شم. من قدرتشو پیدا میکنم.